نیروی هوایی ایالات متحده در حال مطالعه و بررسی امکان انجام فرآیندی است که توسط شرکت «Twelve» توسعه یافته است. در این فرآیند می‌توان یک سوخت هوایی بدون کربن به نام «ای-جت» را در هر نقطه از زمین و تنها با استفاده از دی‌اکسیدکربن موجود در هوا، آب و انرژی‌های تجدیدپذیر تولید کرد.
هر نیروی هوایی که فراتر از وجود سربازها تکامل یافته باشد، به خطوط تامین سوخت متصل می‌شود تا سوخت موردنیاز برای روشن نگه داشتن ماشین‌های خود در هوا را حمل کند. این نه تنها در مورد سوختگیری پایگاه‌های دوردست گران و پیچیده است، بلکه خطرناک نیز محسوب می‌شود زیرا چنین خطوطی اهداف اصلی دشمن هستند.
به گفته نیروی هوایی آمریکا، حملات به کاروان‌های سوخت و آب در افغانستان ۳۰ درصد بیشتر از حملات به نیروهای ائتلاف بوده است. به عنوان یک جایگزین، نیروی هوایی به دنبال راه‌هایی است که پایگاه‌های خود را تا حدی مستقل از منابع سوخت خارجی کند. آن‌ها تمایل دارند این کار را با استفاده از فرآیند فتوسنتز انجام دهند تا به تعداد نیروی متخصص کمتری نیاز باشد.
فرآیند توسعه یافته توسط شرکت مذکور به عنوان «فتوسنتز صنعتی» شناخته می‌شود. در این روش از الکترولیز غشای الکترولیت پلیمری استفاده می‌شود تا فلزات نصب شده روی کاتد به اجزای خود یعنی دی‌اکسید کربن و آب تجزیه شود. سپس طی فرآیندی که «فیشر-تروپس» نامیده می‌شود، این اجزا به مولکول‌های آلی مانند اتانول، متان، اتیلن تبدیل می‌شود که می‌توان از آن برای سوخت جت استفاده کرد.
انتظار می‌رود مرحله آزمایشی این فرآیند تا دسامبر ۲۰۲۱ تکمیل شود و سپس نتایج مورد بررسی قرار بگیرند. اگر این فناوری برای کاربردهای نظامی مورد استفاده قرار بگیرد، بدین معناست که نیروی هوایی ارتش ایالات متحده قادر به تولید سوخت مصنوعی در محل خواهم بود و چنین کاری را بدون نیاز به زغال سنگ، گاز طبیعی و یا سوخت زیستی انجام می‌دهد.
برای گام بعدی، می‌توان به دنبال تولید سوخت به این روش در ابعاد بزرگتری بود. حتی می‌توان آن را با ۵۰ درصد سوخت معمولی ترکیب کرد و برای خودروها نیز مورد استفاده قرار داد. با این‌حال، هنوز مشکلاتی اساسی وجود دارند که باید حل شوند. به عنوان مثال، اولین مشکل یافتن راهی تجدیدپذیر برای افزایش کیفیت این نوع سوخت است.
